Tag Archives: dashuria ime
Do të vij
Vështroj diellin tek perëndon
hedh vështrim rreth detit të qetë,
ti je larg, shumë larg meje
e une, jam e vetme larg teje.
E vetme në këtë tokë të huaj
dhe s’gjej dot ngrohtësi,
e kur shtrihem të flej
në mendje më vjen vetëm ti.
Unë do të vij te tin ë ëndërr,
unë do të vij, më prit,
jeta ime është ëndërr është ankth,
syve të mi t’u kthejë dritë!
Poezi nga: Rudina Baktu
Më e shtrenjta dashuri
Mëngjeset e vrenjtura mi bën diell
Zemrës time mi shton jete
Sa herë ty në krah të mbaj
Syve të mi ti dritë mi jep.
Thellë nga shpirti ti buron
Ti që yjet i ule për mua
Në dorë botën ma dhuron
Ditët mi ngroh me rrezet tua.
Labirint
Shumë e mistershme qënia jote
Të them qënie se s’di ç’te them
Nuk ngjan m’asgjë të kësaj bote
Shembulli i parë gjer në ekstrem.
Ti je e bukur(si shumë të tjera)
Po veç kur flet, lekundet dheu.
Ngjyroset qielli, dridhet dhe era
Kush të dëgjoi e kokën s’ktheu!
Ah,kur ecën…kur ecën ti
Zbërthehet dielli në mij’ra copë
Ku mos të ngjash si perëndi
Me kurorë dielli mbi flokë!
Dhe unë që humba në sytë e tu
N’ato vështrime që ti m’i falje
Preferoj të jem kështu
Pa kërkuar për rrugëdalje.
Poezi nga: Bledi Ylli
Burrat qajnë më vete
Ndoshta qaj për ty, mbështetur në ndonjë mur
Ndoshta pi aq shumë, sa këmbët s’do më mbajnë,
Lotët e mi e dashur, s’do t’i shohësh kurrë
Të rrosh m’ atë mendimin ‘’burrat jo nuk qajnë’’.
Ndoshta dhe përballemi diku në këtë botë
Mos prit që të gëzohem që erdhe e më gjete,
Dhe prap lotët e mi ti s’do t’i shohësh dot
se burrat qajnë më vete!
Do të them që jam i lumtur, i qeshur në çdo çast
Do t’flas për jetën time ashtu në maja-maja,
E mijëra herë të tjera të gjendeshin si ky rast
Me zor do të buzëqeshja e lotët do i mbaja!
Poezi nga: Bledi Ylli
Dashuri e vështirë
Ti në kanape tani dremit
Ndofta gjumi ende s’të ka zënë,
Abazhuri mbi qerpikë ndrit
Libri nga gishtërinjtë të ka rënë.
Para teje ndal mendimi im:
Jemi dashuruar edhe sharë
Jemi ndarë shpesh në udhëtim,
Por drejt njeri-tjetrit kemi ngarë.
Erë që fryn ëmbël
Erë që fryn ëmbël mbi tokën e nxehur
Ikona kujtimesh rreshtohen ne rradhë.
Ti, pret në një qosh e heshtur
Unë të shoh nga larg e s’mund të të marr!
Ikona më e bukur e kujtimit më të bukur,
je ti, por unë nuk të flas dot.
Dashuri e spostuar në një qosh’ kujtimesh
E megjithatë nuk i largohesh dashurisë!