Tag Archives: bledi ylli
Vdes për ty
Në shkoftë një ditë pa të përmendur
Pa i thënë vetës sa shumë të dua
Do të thotë që jam çmendur
Ose më diell nuk lind për mua.
Nuk di ç’ të them, ndaj dhe hesht
Më ikin fjalët kur t’ shoh në sy…
Kam mendu’ diçka të thjeshtë
Shqip dhe bukur ” vdes për ty”.
Ti gjithçka me sy ma thua
E me fjalë shpirtin ma merr
Një herë ti puth buzët e tua
E të digjem një mijë herë.
Kjo eshte bota që unë dua
Gjej parajsë brenda në ferr.
Poezi nga Bledi Ylli
Labirint
Shumë e mistershme qënia jote
Të them qënie se s’di ç’te them
Nuk ngjan m’asgjë të kësaj bote
Shembulli i parë gjer në ekstrem.
Ti je e bukur(si shumë të tjera)
Po veç kur flet, lekundet dheu.
Ngjyroset qielli, dridhet dhe era
Kush të dëgjoi e kokën s’ktheu!
Ah,kur ecën…kur ecën ti
Zbërthehet dielli në mij’ra copë
Ku mos të ngjash si perëndi
Me kurorë dielli mbi flokë!
Dhe unë që humba në sytë e tu
N’ato vështrime që ti m’i falje
Preferoj të jem kështu
Pa kërkuar për rrugëdalje.
Poezi nga: Bledi Ylli
Zëri i dëshirës
Një i ”rritur” i moshuar, me ca vite përmbi shpinë…
I lëkundur ne djep malli mes ninullash nostalgjike
Një dëshirë m’ erdhi spontane të takoja fëmijërinë
E më shpuri të jetoja, ato vite fantastike…
Eh sa shumë që kemi ecur, pa vetëdije të nxituar
Sa të ëmbël ato vite, ajo ”koha” shumë më parë
Jemi ndarë me njerëz gjaku edhe miq kemi harruar…
Dhe nga motra e vëllai, pa kuptuar jemi ndarë!
Stinët
Pash një udhë pa fund nga lart
Thash t’a marr dhe ashtu bëra,
Ajo që dukej aq e gjatë
Disa “stinë” ishte e tëra.
Disi kështu është edhe jeta
Si një shfaqe në teatër,
“Stinët” ikin si shigjeta
Duken shumë, janë veç katër.
Bota kështu është e qëndisur
Udhë plotë që s’çojnë gjëkund,
S’ kupton gjë pa u nisur
Nisesh…, dhe kupton në fund.
Poezi nga: Bledi Ylli
Shpirti i bukur
Më vjen të nxjerr ty nga çdo varg.
Të lë diku, nepër kujtime.
Por ti ndriçon me shumë nga larg.
Bëhesh diell për muzën time!
Më vjen të gris ty nga çdo letër
Ku je në prozë, a poezi,
Dua të bëj të jesh një tjetër.
E çuditërisht mbetesh po Ti!
Burrat qajnë më vete
Ndoshta qaj për ty, mbështetur në ndonjë mur
Ndoshta pi aq shumë, sa këmbët s’do më mbajnë,
Lotët e mi e dashur, s’do t’i shohësh kurrë
Të rrosh m’ atë mendimin ‘’burrat jo nuk qajnë’’.
Ndoshta dhe përballemi diku në këtë botë
Mos prit që të gëzohem që erdhe e më gjete,
Dhe prap lotët e mi ti s’do t’i shohësh dot
se burrat qajnë më vete!
Do të them që jam i lumtur, i qeshur në çdo çast
Do t’flas për jetën time ashtu në maja-maja,
E mijëra herë të tjera të gjendeshin si ky rast
Me zor do të buzëqeshja e lotët do i mbaja!
Poezi nga: Bledi Ylli