RrI me mua
Atëherë, kur jeta dukej mërzi
Ku s’dija ç’ish’ mëngjes a mbrëmje.
U gjënde ti si një hyjni,
Si oksigjen, si dritë u gjënde.
Kur shihja shpresën se si venitej
Ku s’kisha sy, as shpirtë, as mëndje,
Dhe zemrën plagë që përpelitej
U gjënde ti, ah ti u gjënde!
I besoj zjarrit të dashurisë
Që ndeze ti, me flak’t e tua,
Perëndi e mirësisë,
Tani u gjënde! Rri me mua!
Poezi nga: Bledi Ylli