Trishtim
Plot me mërzitje e mbusha dhomën,
pa një arsye ashtu kot,
pastaj pranë e thërrita heshtjen,
që qelqet lante me lot të ftohtë.
Ngadalë ngadalë ia fshiva lotët,
ah ç’zbulova përtej atij trishtimi,
zbulova përtej atij trishtimi,
zbulova gëzimin e vërtet,
që s’mundet ta fshihnte trishtimi.
E ndeza cigaren e prap e fik,
i dhashe fund një dileme,
e dhimbshme ështé të humbasësh një mike,
por bukur është të gjesh vetveten.